Iгар Бараноўскi пра 21 чэрвеня: «Гэты дзень не там трэба адзначаць. Можа, у царкве, на могілках, каля мемарыяльных знакаў»

Иван Чайчиц:

— 22 июня — это День памяти и скорби. Как мы знаем, Вторая мировая война нанесла чудовищный урон всему населению мира. Поэтому память об ужасной войне должна быть. И скорбь о том, кто погиб. У нас в семье погибли люди. Мы вспоминаем их. Ведь они могли бы жить, творить.

В истории Бреста и крепости были как минимум три тяжелые страницы. Это 1915, 1939 и 1941 годы. Если быть до конца объективным, я бы сходил на все три реконструкции. Ничего страшного я в них не вижу. Все делается в рамках. Ничего особо не идеализируется. Если действительно солдаты вермахта наступали, то нам это показывают. Я ходил на многие реконструкции, мне интересно посмотреть. Но хотелось бы, чтобы они были по другим событиям, таким же скорбным. Ведь 1939 год — это та же память и скорбь. Уже шла Вторая мировая война.

Что касается реконструкции мирного дня, я ее ни разу не видел. Я не знаю, как к этому относиться.

Игорь Барановский:

— Адбываецца падмена паняццяў. 21-22 чэрвеня — знакавыя дні ў гісторыі Берасця, але, гледзячы на праграму, я падсвядома называю тое, што адбываецца, святкаваннем. Гэта гаворыць пра тую культуралагічную праблему, якую мы самі ствараем. Гэта дзень трагедыі, дзень памяці. Не павінна быць нейкіх урачыстых святкаванняў. Я разумею, пайсці ўскласці вянкі ў гэты дзень. Але не думаю, што трэба шырока адзначаць. Тым больш калі ведаць гісторыю Берасця, што такое 21 чэрвеня і ўвогуле апошнія так званыя мірныя дні. Гэта дні, калі ў Берасці і ва ўсёй Заходняй Беларусі адбывалася апошняя, чацвёртая, хваля масавых дэпартацый. І гісторыкі ведаюць, што апошняя дэпартацыя была 21 чэрвеня ў 22 гадзіны. З Берасця быў адпраўлены цягнік з рэпрэсаванымі. Як мы можам гаварыць, што гэта мірны дзень? Гэта трагедыя. І мы мусім акцэнтаваць, што гэта дзень памяці рэпрэсаваных.

Ніхто не піша, што гэта свята, але мы пачынаем гэта так успрымаць. Менавіта ад таго, якія мерапрыемствы мы ладзім, які іх змест і наколькі яны масавыя. Гэты дзень не там трэба адзначаць. Можа, у царкве, на могілках, каля мемарыяльных знакаў. Але канцэрты мне здаюцца няправільнымі.

Материалы по теме:

Последний мирный день 1941-го реконструировали 21 июня в Бресте

Около 560 человек приняли участие в реконструкции «Вторжение» в Брестской крепости утром 22 июня

. Какой праздник мы отмечаем?

Наш канал в Telegram. Присоединяйтесь!

Есть о чем рассказать? Пишите в наш Telegram-бот. Это анонимно и быстро

Подпишитесь на наши новости в Google